17. Inayos nga niya ang silid at ipinasok na roon si Sara. Umiiyak si Sara, at matapos pahirin ang luha ay sinabi ni Edna ang ganito bago umalis:
18. “Nawa ang kalungkutan mo'y palitan ng kagalakan ng Panginoon! Huwag kang matakot; pumanatag ka, anak.” At lumabas na si Edna.