โยบ 41:11-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

11. ใครเล่าจะมาเอ่ยอ้างฟ้องร้องเราซึ่งเราต้องชดใช้ให้?ทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา

12. “เราจะไม่งดกล่าวถึงแข้งขากำลังและเรือนร่างอันสง่างามของมัน

13. ใครสามารถถลกผิวหนังของมัน?ใครสามารถคล้องบังเหียนให้มัน?

14. ใครจะกล้าเปิดปากของมันซึ่งมีฟันน่ากลัวเรียงรายอยู่?

15. หลังของมันมีเกล็ดเหมือนโล่ซ้อนถี่แนบกันเป็นแถว

16. ผนึกเรียงกันแน่นจนอากาศผ่านเข้าไม่ได้

17. มันเกาะติดกันสนิทยึดแน่นจนไม่อาจแยกจากกันได้

18. เวลามันจาม มีแสงแวบวาบออกมาดวงตาของมันดั่งแสงอรุณ

19. เปลวเพลิงพ่นออกจากปากของมันมีประกายไฟแลบออกมา

20. ควันคละคลุ้งจากรูจมูกของมันเหมือนไอพวยพุ่งจากกาน้ำเดือดซึ่งใช้ต้นกกเป็นฟืน

21. ลมหายใจของมันจุดถ่านหินให้ลุกโชนและเปลวไฟพุ่งขึ้นมาจากปากของมัน

22. คอของมันมีกำลังมหาศาลความอกสั่นขวัญแขวนนำหน้ามันไป

23. เนื้อของมันเกาะติดกันแน่นแข็งหนาและขยับไม่ได้

24. หน้าอกของมันแข็งดั่งศิลาแกร่งดั่งแท่นของหินโม่

25. เมื่อมันลุกขึ้น คนแข็งแรงที่สุดก็ขวัญหนีดีฝ่อพอมันขยับตัว พวกเขาก็ถอยหนี

26. ดาบ หอก หลาว แหลนอาวุธใดๆ ไม่มีผลต่อมัน

27. สำหรับมัน เหล็กก็ไม่ต่างอะไรกับฟางและทองสัมฤทธิ์คือไม้ผุๆ

โยบ 41