13. พวกเขาปิดกั้นทางหนีของข้าและทำลายล้างข้าพวกเขากล่าวว่า ‘ไม่มีใครช่วยเขาได้เลย’
14. พวกเขาตรงรี่เข้ามาหาตามรอยแยกทะลักเข้ามาท่ามกลางซากปรักหักพัง
15. ความอกสั่นขวัญแขวนจู่โจมข้าศักดิ์ศรีของข้าสูญสิ้นเหมือนถูกลมพัดไปสวัสดิภาพของข้าลอยลับไปดั่งเมฆ
16. “บัดนี้ชีวิตของข้าตกต่ำไปวันคืนอันทุกข์ทรมานยึดข้าไว้
17. ค่ำคืนทิ่มแทงกระดูกของข้าความเจ็บปวดกัดกินข้าไม่หยุดหย่อน
18. โดยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่ เสื้อผ้าของข้าถูกกระชากออกข้าถูกคว้าที่คอเสื้อ
19. พระองค์ทรงเหวี่ยงข้าลงในโคลนข้ากลายเป็นเหมือนฝุ่นและขี้เถ้า