เยเรมีย์ 14:14-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

14. องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บรรดาผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เท็จโดยอ้างชื่อของเรา เราไม่ได้ใช้พวกเขาไป ไม่ได้แต่งตั้ง และไม่ได้พูดกับเขา เขาเผยพระวจนะเป็นนิมิต คำพยากรณ์เท็จ การกราบไหว้รูปเคารพ และภาพหลอนในใจของเขาเอง

15. ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า เราจะลงโทษผู้เผยพระวจนะเหล่านี้ ซึ่งเผยพระวจนะในนามของเรา ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ใช้พวกเขาไป พวกเขาก็ยังพูดว่า ‘สงครามหรือการกันดารอาหารจะไม่มาแผ้วพานดินแดนนี้’ พวกเขาเองนั่นแหละจะตายด้วยสงครามและการกันดารอาหาร

16. ส่วนผู้คนที่ฟังเขาพยากรณ์เท็จนั้นจะถูกเหวี่ยงออกมากลางถนนสายต่างๆ ของเยรูซาเล็มเนื่องมาจากสงครามและการกันดารอาหาร จะไม่มีใครมาฝังศพพวกเขาหรือภรรยา บุตรชาย บุตรสาวของเขา เราจะเทหายนะลงมาเหนือพวกเขาอย่างสาสม

17. “จงบอกพวกเขาว่า“ ‘ขอให้น้ำตาของเราไหลรินไม่หยุดหย่อนทั้งวันทั้งคืนเพราะธิดาพรหมจารีของเราคือประชากรของเราถูกตีและนอนซมด้วยบาดแผลฉกรรจ์

18. หากเราออกไปที่ทุ่งกว้างก็เห็นร่างบรรดาผู้ถูกปลิดชีวิตด้วยดาบหากเข้าไปในเมืองก็เห็นศพผู้เป็นเหยื่อการกันดารอาหารทั้งผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตได้ไปยังดินแดนที่ตนไม่รู้จัก’ ”

19. พระองค์ทรงทอดทิ้งยูดาห์เสียสิ้นแล้วหรือ?ทรงเกลียดชังศิโยนหรือ?เหตุใดทรงทรมานเราจนเยียวยาไม่หาย?ข้าพระองค์ทั้งหลายหวังว่าจะได้รับสันติสุขแต่ไม่มีอะไรดีหวังว่าจะได้รับการบำบัดรักษาแต่มีเพียงความอกสั่นขวัญแขวน

20. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายทราบถึงความชั่วร้ายของข้าพระองค์ทั้งหลายและความผิดของเหล่าบรรพบุรุษข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปต่อพระองค์จริงๆ

เยเรมีย์ 14