สุภาษิต 7:6-12 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

6. เพราะครั้งหนึ่งเรายืนอยู่ที่หน้าต่างบ้านของเราเรามองลอดหน้าต่างลงไป

7. เรามองลงไปในหมู่คนอ่อนต่อโลกเราสังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้จักคิด

8. เขาเดินไปตามถนนแถวบ้านของนางเดินไปตามทางสู่บ้านของนาง

9. ใกล้สิ้นวัน ยามโพล้เพล้ขณะค่ำคืนย่างเข้ามา

10. ดูสิ! หญิงคนหนึ่งออกมาพบเขาแต่งตัวเยี่ยงโสเภณีและมีเจตนาแอบแฝงในใจ

11. (นางพูดพล่ามไร้ยางอายอยู่ไม่ติดบ้าน

12. เดี๋ยวไปที่ถนน เดี๋ยวอยู่ที่ลานเมืองคอยซุ่มดักอยู่ทุกมุมเมือง)

สุภาษิต 7