สุภาษิต 18:1-4 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. คนไม่เอาเพื่อนทำตามอำเภอใจต่อต้านหลักปฏิบัติที่ดีทุกอย่าง

2. คนโง่ไม่ชอบฟังคำชี้แนะแต่ชอบคุยฟุ้งเรื่องของตน

3. การดูหมิ่นมากับความชั่วและความอัปยศมากับความอับอาย

4. ถ้อยคำของคนเราเป็นเหมือนน้ำลึกน้ำพุแห่งปัญญาเป็นสายน้ำเชี่ยวกราก