4. เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์เป็นเหมือนวันเดียวที่เพิ่งผ่านไปหรือเหมือนชั่วยามเดียวในเวลากลางคืน
5. พระองค์ทรงกวาดมนุษย์ไปในความตายพวกเขาเป็นเหมือนหญ้าเขียวสดในยามเช้า
6. แม้รุ่งเช้ามันงอกขึ้นมาใหม่แต่เมื่อตกเย็นก็เหี่ยวเฉาโรยราไป
7. ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกเผาผลาญโดยพระพิโรธของพระองค์และอกสั่นขวัญแขวนโดยความกริ้วของพระองค์
8. พระองค์ทรงตีแผ่ความชั่วช้าต่างๆ ของข้าพระองค์ทั้งหลายต่อหน้าพระองค์บาปต่างๆ ที่ซ่อนเร้นประจักษ์แจ้งในความสว่างต่อหน้าพระองค์