32. ศพของอับเนอร์ถูกฝังไว้ที่เมืองเฮโบรน กษัตริย์ทรงร่ำไห้เสียงดังตรงที่ฝังศพ ประชากรทั้งปวงก็ร่ำไห้ด้วย
33. ดาวิดทรงขับร้องบทคร่ำครวญสำหรับอับเนอร์ว่า“ควรหรือที่อับเนอร์ต้องมาตายเยี่ยงคนเถื่อน?
34. มือของท่านไม่ได้ถูกมัดเท้าของท่านไม่ได้ถูกจองจำท่านล้มลงดั่งผู้ที่ล้มต่อหน้าคนชั่ว”ประชากรทั้งปวงก็ร่ำไห้ให้กับอับเนอร์อีกครั้ง
35. แล้วพวกเขามาทูลดาวิดให้ทรงยอมเสวยพระกระยาหารบ้างขณะที่ยังกลางวันอยู่ แต่ดาวิดตรัสสาบานว่า “ขอพระเจ้าทรงจัดการกับเราอย่างหนัก หากเรากินขนมปังหรือสิ่งอื่นใดก่อนดวงอาทิตย์ลับฟ้า!”
36. การทำเช่นนี้เป็นที่ชื่นชอบแก่ประชาชนอย่างยิ่ง อันที่จริงพวกเขาชื่นชอบทั้งนั้นไม่ว่ากษัตริย์จะทำสิ่งใด
37. ในวันนั้นประชาชนทั้งหมดและชนอิสราเอลทั้งปวงจึงทราบว่าดาวิดไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับการสังหารอับเนอร์บุตรเนอร์เลย