โยบ 30:12-17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

12. ฝูง‍ชน​ลุก‍ขึ้น​ที่​ขวา​มือ​ของ​ข้าเขา​ผลัก​ข้า​ออก​ไปเขา​จู่‍โจม​ข้า​เพื่อ​จะ​ทำ‍ลาย​เสีย

13. เขา​พัง​ทาง‍เดิน​ของ​ข้าเขา​มี​ส่วน​ทำ‍ให้​ข้า​พบ​หายนะโดย​ไม่​ต้อง​มี​ผู้‍ใด​ช่วย​เขา​เลย

14. เขา​เข้า‍มา​ทาง​ช่อง‍โหว่เขา​กลิ้ง​เข้า‍มา​ท่าม‍กลาง​สิ่ง​ปรัก‍หัก‍พัง

15. ความ​สยด‌สยอง​ต่างๆ หัน​มา‍หา​ข้าเกียรติ​ของ​ข้า​ถูก​เขา​ไล่‍ตาม​อย่าง​ลม​ไล่‍หลัง​มาและ​ความ​เจริญ​ของ​ข้า​สูญ‍ไป​อย่าง​เมฆ

16. “บัด‍นี้ ชีวิต​ข้า​ค่อยๆ หมด​ไปวัน​แห่ง​ความ​ทุกข์‍ใจ​ยึด​ตัว​ข้า​ไว้

17. กลาง‍คืน​เจาะ​ไช​กระ‌ดูก​ข้าและ​ความ​เจ็บ‍ปวด​ที่​แทะ​ข้า​นั้น​ไม่​หยุด‍หย่อน​เลย

โยบ 30