10. ผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่ท่านก็ทรุดตัวลงเฉพาะพระพักตร์พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งนั้น และนมัสการพระองค์ผู้ทรงพระชนม์อยู่ตลอดไปเป็นนิตย์ และถอดมงกุฎออกวางตรงหน้าพระที่นั่งร้องว่า
11. “องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายพระองค์ทรงสมควรที่จะได้รับพระสิริ พระเกียรติและฤทธานุภาพเพราะว่าพระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งและสรรพสิ่งก็ดำรงอยู่และถูกสร้างขึ้นตามพระประสงค์ของพระองค์”