2 พงศาวดาร 20:10-15 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

10. นี่‍แน่ะ บัด‍นี้​คน​อัม‌โมน คน​โม‌อับ และ​คน​ภูเขา​เส‌อีร์ ซึ่ง​เป็น​พวก​ที่​พระ‍องค์​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​คน​อิสรา‌เอล​บุก‍รุก เมื่อ​ออก​มา​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ อิสรา‌เอล​ก็​หัน​ออก​ไป​โดย​ไม่‍ได้​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา

11. ดู‍สิ เขา‍ทั้ง‍หลาย​ตอบ‍แทน​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ด้วย​การ​มา​ขับ‍ไล่​เรา​ให้​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​กรรม‍สิทธิ์​ของ​พระ‍องค์ ที่​พระ‍องค์​ประ‌ทาน​เป็น​มรดก​แก่​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์

12. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย พระ‍องค์​จะ​ไม่​ทรง​พิพาก‌ษา​พวก‍เขา​หรือ? เพราะ​ว่า​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ไม่‍มี​ฤทธิ์‍เดช​ที่​จะ​ต่อ‍สู้​คน​มาก‍มาย​นี้ ที่​กำลัง​มา​ต่อ‍สู้​กับ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​ทราบ​ว่า​จะ​ทำ​อย่าง‍ไร แต่​ดวง‍ตา​ของ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย​เพ่ง‍มอง​ที่​พระ‍องค์”

13. ใน​ระหว่าง​นั้น​คน​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍หมด​ก็​ยืน​อยู่​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์​พร้อม​กับ​ภรรยา​ลูก​และ​เด็ก​เล็กๆ ของ​เขา

14. และ​ใน​ท่าม‍กลาง​ที่‍ประ‌ชุม​นั้น พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เสด็จ​มา​เหนือ​ยา‌ฮา‌ซี‌เอล​บุตร​เศ‌คา‌ริ‌ยาห์ ผู้​เป็น​บุตร​เบ‌ไน‌ยาห์ ผู้​เป็น​บุตร​เย‌อี‌เอล ผู้​เป็น​บุตร​มัท‌ธา‌นิ‌ยาห์ เขา​เป็น​คน​เลวี​เชื้อ‍สาย​ของ​อา‌สาฟ

15. และ​เขา​พูด​ว่า “ยู‌ดาห์​ทั้ง‍หมด​และ​บรร‌ดา​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ทั้ง​พระ‍ราชา​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท ขอ​จง​ฟัง พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​กับ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘อย่า​กลัว และ​อย่า​ท้อ‍แท้​เพราะ​คน​มาก‍มาย​เหล่า‍นี้​เลย เพราะ​การ​รบ​นั้น​ไม่‍ใช่​เรื่อง​ของ​ท่าน แต่​เป็น​ของ​พระ‍เจ้า

2 พงศาวดาร 20