เอ‌เส‌เคียล 46:17-20 ฉบับ1971 (TH1971)

17. แต่​ถ้า​ท่าน​นำ​เอา​ส่วน​หนึ่ง​ของ​มร‌ดก​ของ​ท่าน มา​มอบ​ให้​คน‍ใช้​ของ​ท่าน​คน‍หนึ่ง​เป็น​ของ‍ขวัญ ของ​นั้น​จะ​เป็น​ของ​คน‍ใช้​นั้น​จน​ถึง​ปี​อิสร‌ภาพ แล้ว​ของ​นั้น​จะ​กลับ​มา​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย เฉพาะ​บุตร​ของ​ท่าน​เท่า‍นั้น​ที่​จะ​เก็บ​ส่วน มร‌ดก​ของ​ท่าน​มา​เป็น​ของ‍ขวัญ​ได้

18. ยิ่ง‍กว่า​นั้น​อีก เจ้า‍นาย​จะ​ยึด​สิ่ง‍ใด​อัน​เป็น​มร‌ดก​ของ​ประ‌ชา‍ชน​ไม่​ได้ โดย​ไล่​ประ‌ชา‍ชน​ออก​ไป จาก​ทรัพย์‍สิน​ที่‍ดิน​ของ​เขา ท่าน​จะ​ต้อง​มอบ​ทรัพย์‍สิน​ของ​ท่าน​เอง​ให้​เป็น​มร‌ดก แก่​บุตร​ของ​ท่าน เพื่อ​ว่า​จะ​ไม่‍มี​ประ‌ชา‍กร​ของ​เรา​สัก​คน​หนึ่ง​ที่​ต้อง ถูก​ขับ‍ไล่​จาก​กรรม‍สิทธิ์​ของ​ตน”

19. แล้ว​ท่าน​ก็​นำ​ข้าพ‌เจ้า​มา​ตาม​ทาง​เข้า​ซึ่ง​อยู่​ข้าง​ประ‌ตู มา​ยัง​ห้อง​บริ‌สุทธิ์​แถว​เหนือ ซึ่ง​เป็น​ของ​ปุโร‌หิต ณ ที่‍นั่น​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ที่​หนึ่ง อยู่​ทาง​สุด‍ปลาย​ทิศ​ตะวัน​ตก

20. และ​ท่าน​กล่าว​แก่​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “นี่​เป็น​สถาน‍ที่​ซึ่ง​ปุโร‌หิต​จะ​ต้อง ต้ม​เครื่อง​บูชา​ไถ่​ความ​ผิด​และ​เครื่อง​บูชา​ไถ่​บาป และ​เป็น​ที่​ซึ่ง​เขา​จะ​ปิ้ง​ธัญญ‌บูชา เพื่อ​จะ​ไม่​ต้อง​นำ​ออก​ไป​ใน​ลาน​ชั้น‍นอก อัน​เป็น​การ​ที่​จะ​นำ​ความ​บริ‌สุทธิ์​ศักดิ์‍สิทธิ์​ไป​ถึง​ประ‌ชา‍ชน”

เอ‌เส‌เคียล 46