2. พระองค์ทรงเห็นเขียนไว้ว่าโมรเดคัยได้ทูลเรื่อง บิกธานาและเทเรชอย่างไร คือเรื่องขันทีสองคนของพระราชาผู้เฝ้าธรณีประตู หาช่องจะปลงพระชนม์กษัตริย์อาหสุเอรัส
3. พระราชาตรัสว่า “ได้ให้เกียรติและยศอะไรแก่โมรเดคัยเพราะเรื่องนี้บ้าง” ข้าราชการของพระราชาผู้ปรนนิบัติพระองค์ทูลว่า “ยังไม่ได้ให้สิ่งใด พ่ะย่ะค่ะ”
4. พระราชาตรัสว่า “ใครอยู่ในลานบ้าน” ฝ่ายฮามานพึ่งเข้ามาถึงพระลานชั้นนอกแห่งราชสำนัก เพื่อจะทูลพระราชาเรื่องเอาโมรเดคัยแขวนเสียที่ตะแลงแกง ซึ่งท่านได้เตรียมไว้สำหรับเขา
5. ข้าราชการของพระราชาจึงทูลพระองค์ว่า “นั่นฮามาน กำลังยืนอยู่ในพระลาน พ่ะย่ะค่ะ” และพระราชาตรัสว่า “ให้ท่านเข้ามานี่”
6. ฮามานจึงเข้ามา พระราชาตรัสกับท่านว่า “หากพระราชามีพระประสงค์จะประทาน เกียรติยศแก่บุคคลผู้ใดแล้ว พระราชาควรจะทำแก่เขาประการใด” และฮามานรำพึงในใจว่า “ผู้ใดเล่าที่พระราชาพอพระทัย จะประทานเกียรติยศมากกว่าข้า”
7. แล้วฮามานจึงทูลพระราชาว่า “เพื่อให้เกียรติแก่คนที่พระราชา พอพระทัยจะประทานเกียรติยศนั้น
8. ขอนำฉลองพระองค์ซึ่งพระราชาทรง และม้าซึ่งพระราชาทรง และซึ่งมีผ้าโพกหัว
9. ขอทรงมอบฉลองพระองค์และม้าแก่เจ้านายผู้ ใหญ่ยิ่งที่สุดคนหนึ่งของพระราชา ขอให้แต่งคนที่พระราชาพอพระทัยจะประทานเกียรติยศ และขอให้ชายนั้นขึ้นนั่งหลังม้าไปตามถนนของกรุง และป่าวร้องไปข้างหน้าเขาว่า ‘ผู้ที่พระราชาพอพระทัยจะประทาน เกียรติยศก็เป็นเช่นนี้แหละ’ ”