อพ‌ยพ 22:10-13 ฉบับ1971 (TH1971)

10. “ถ้า​ผู้​ใด​ฝาก​ลา​หรือ​โค หรือ​แกะ​หรือ​สัตว์​ใดๆ​ไว้​กับ​เพื่อน‍บ้าน และ​สัตว์​นั้น​เกิด​ตาย​ลง หรือ​เป็น​อัน‌ตราย หรือ​มี​ผู้​ไล่‍ต้อน​ไป​จาก​บ้าน​นั้น​โดย​ไม่‍มี​ใคร​เห็น

11. ต้อง​ให้​ผู้​รับ‍ฝาก​นั้น​สา‌บาน​ตัว​ต่อ​เพื่อน‍บ้าน ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​เพื่อ​ดู​ว่า​มือ​ของ​เขา ลัก​ของ​ของ​เพื่อน‍บ้าน​นั้น​จริง​หรือ‍ไม่ แล้ว​เจ้า‍ของ​นั้น​จะ​ต้อง​ยิน‍ยอม ผู้​รับ‍ฝาก​นั้น​ไม่​ต้อง​ให้​ค่า​ชด‍ใช้

12. แต่​ถ้า​สัตว์​นั้น​ถูก​ลัก​ไป ขณะ​เมื่อ​ผู้​รับ‍ฝาก​อยู่​ด้วย ผู้​รับ‍ฝาก​ต้อง​ให้​ค่า​ชด‍ใช้​แก่​เจ้า‍ของ

13. ถ้า​มี​สัตว์‍ร้าย​มา​กัด​ฉีก​สัตว์​นั้น​ตาย จง​เอา​ซาก​มา​ให้​ตรวจ​ดู​เป็น​หลัก‍ฐาน แล้ว​ผู้​รับ‍ฝาก​ไม่​ต้อง​ให้​ค่า​ชด‍ใช้​แทน​สัตว์​ที่​ถูก​กัด​ฉีก​นั้น

อพ‌ยพ 22