2 พง‌ศาว‌ดาร 6:29-32 ฉบับ1971 (TH1971)

29. ไม่​ว่า​คำ​อธิษ‌ฐาน​อย่าง​ใด หรือ​คำ​วิง‍วอน​ประ‌การ​ใด ซึ่ง​ประ‌ชา‍ชน​คน​ใด หรือ​อิส‌รา‌เอล​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์​ทั้ง‍สิ้น​ทูล ต่าง‍ก็​ประ‌จักษ์​ใน​ภัย​พิบัติ​และ​ความ​ทุกข์‍ใจ​ของ​เขา และ​ได้​กาง​มือ​ของ​เขา​สู่​พระ‍นิเวศ​นี้

30. ขอ​พระ‍องค์​ทรง​สดับ​ใน​ฟ้า​สวรรค์​อัน​เป็น​ที่​ประ‌ทับ​ของ​พระ‍องค์ และ​พระ‍ราช‍ทาน​อภัย และ​ทรง​ประ‌ทาน​แก่​ทุก​คน ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​ทราบ​จิต‍ใจ​ตาม​การ​ประ‌พฤติ​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา (เพราะ​พระ‍องค์ คือ​พระ‍องค์​เท่า‍นั้น​ที่​ทรง​ทราบ​จิต‍ใจ ของ​มนุษย‌ชาติ​ทั้ง‍สิ้น)

31. เพื่อ​ว่า​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ได้​ยำ‌เกรง​พระ‍องค์ และ​ดำ‌เนิน​ใน​มรร‌คา​ของ​พระ‍องค์​ตลอด​วัน​เวลา ที่​เขา​มี​ชีวิต​อา‌ศัย​ใน​แผ่น‍ดิน ซึ่ง​พระ‍องค์​พระ‍ราช‍ทาน​แก่​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย

32. “ยิ่ง​กว่า​นั้น​อีก เกี่ยว​กับ​ชน​ต่าง​ด้าว ผู้​ซึ่ง​ไม่‍ใช่​อิส‌รา‌เอล​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์ เมื่อ​เขา​มา​จาก​ประ‌เทศ​เมือง​ไกล เพราะ​เห็น‍แก่​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์ พระ‍หัตถ์​อัน​มหิทธิ‌ฤทธิ์​ของ​พระ‍องค์ และ​พระ‍กร​ที่​เหยียด​ออก​ของ​พระ‍องค์ เมื่อ​เขา​มา​อธิษ‌ฐาน​ตรง​ต่อ​พระ‍นิเวศ​นี้

2 พง‌ศาว‌ดาร 6