3. Ju shkrova kështu me qëllim që, kur të vija, të mos trishtohesha nga ata që duhej të më gëzonin. Unë jam i bindur se, kur gëzohem unë, gëzoheni edhe ju të gjithë.
4. Ju shkrova me pikëllim të madh, me ankth në zemër e me lotë jo për t’ju trishtuar, por që të njihni dashurinë e madhe që kam për ju.
5. Nëse dikush ka trishtuar dikë, nuk më ka trishtuar mua, por deri diku, pa e tepruar, të gjithë ju.
6. Këtij njeriu i mjafton dënimi që mori nga shumica,
7. prandaj ju, përkundrazi, duhet ta falni e ta ngushëlloni, që të mos e pushtojë një trishtim më i madh.
8. Kështu, ju porosis që të tregoni dashuri ndaj tij.
9. Prandaj ju shkrova, që t’ju vija në provë dhe të shihja a bindeni në gjithçka.
10. Atij që do t’i falni ndonjë faj, ia fal edhe unë. Prandaj edhe unë, kur kam falur ndonjë faj, nëse më është dashur të fal, këtë e kam bërë për ju para Krishtit,
11. që të mos dalë i fituar Satani. Ne i njohim mirë synimet e tij.
12. Kur arrita në Troadë për të shpallur ungjillin e Krishtit, megjithëse Zoti më hapi një derë për të predikuar,
13. nuk kisha prehje në shpirt, se nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim. Atëherë u ndava prej tyre dhe shkova në Maqedoni.
14. Por i qofsha falë Perëndisë që na bën gjithmonë ngadhënjimtarë përmes Krishtit dhe që, përmes nesh, përhap njohjen e Krishtit si aromë të këndshme në çdo vend.