5. Но Симон Му одговори: „Господару, цела ноќ се трудевме и ништо не уловивме; но штом Ти заповедаш, ќе ги фрлиме мрежите.“
6. Кога ги спуштија мрежите уловија толку многу риби, што речиси им се искинаа мрежите.
7. Ги повикаа другарите од другото бротче да дојдат да им помогнат. Тие дојдоа и ги наполнија двете бротчиња со толку риби, што бротчињата речиси потонаа.
8. Гледајќи го ова, Симон Петар падна пред Исуса на колена и рече: „Оди си од мене, Господе; јас сум грешен човек!“
9. Зашто, голем страв ги беше зафатил и него и оние што беа со него, поради случката со уловените риби.
10. Истото важеше и за другарите на Симон: Јаков и Јован - синови на Завдај. Исус му одговори на Симона: „Не плаши се! Отсега ќе одиш по луѓе, а не по риби.“
11. Тогаш тие ги извлекоа бротчињата на копното, оставија сe и станаа Исусови следбеници.