22. malah wong-wong prakosa padha disered kalawan kakuwatane;iku tangi maneh, mangka uripe ora ana kang dijagakake.
23. Gusti Allah maringi katentreman kang dadi gondhelane,lan mirsani salakune.
24. Mung sadhela anggone padha sumengka nganti dhuwur nanging banjur wus ora ana.Padha diesorake nuli dadi alum kaya samubarang kabeh,tumuli pinunggel kaya pucuking dami.
25. Manawa ora mangkono anane, sapa kang wani madoni akulan ngapesake tembungku?”