4. Ón té ar a bhfuil éide chorcra agus coróingo dtí an té atá gleasta in éadach róin,níl ach fearg agus éad, suaitheadh agus cíor thuathail,eagla báis agus cuthach agus achrann.
5. Nuair a luíonn duine ar a leabaní dhéanann codladh ach a aigne a bhuaireamh.
6. Is ar éigean a bhíonn sé imithe chun suain,nuair a shuaitear é trína chodladh ag taibhsí ina aigne,amhail is dá mba [é lár an lae é];is cuma é nó fear ag teitheadh ó chath;
7. Dúisíonn sé ar noiméad a fhuascailteagus ionadh air nach raibh bonn lena scéin.