1. وای بر شهر خون‌ریز،که یکسره از دروغ و چپاول آکنده است،و قربانیان آن را پایانی نیست!
2. صفیر تازیانه‌‌‌ها و غرش چرخها؛جهیدن اسبها و جولان ارابه‌ها.
3. سواران هجوم می‌آورند؛شمشیرها برّاق و نیزه‌ها درخشان؛انبوه کشتگان، تودۀ اجساد، جنازه‌های بی‌پایان؛ایشان بر لاشها لغزیده، می‌افتند!