45. «پس آن غلام امین و دانا کیست که اربابش او را به سرپرستی خانوادۀ خود گماشته باشد تا خوراک آنان را به‌موقع بدهد؟
46. خوشا به حال آن غلام که چون اربابش بازگردد، او را مشغول این کار ببیند.
47. آمین، به شما می‌گویم، که او را بر همۀ مایملک خود خواهد گماشت.
48. امّا اگر آن غلام، شریر باشد و با خود بیندیشد که ”اربابم تأخیر کرده است،“