4. پس روح من در اندرونم مدهوش گشته،و دل من در اندرونم متحیر گردیده است.
5. روزگاران کهن را به یاد می‌آورم؛در همۀ کرده‌های تو تأمل می‌کنم،و به کارهای دست تو می‌اندیشم.
6. دستهای خود را به سوی تو دراز می‌کنم،جان من همچون زمین خشک، تشنۀ توست. سِلاه
7. خداوندا، مرا به‌زودی اجابت فرما،زیرا که روح من هوش از کف می‌دهد.روی خود را از من مپوشان،مبادا همچون کسانی شوم که به گودال فرو می‌روند.
8. صبحگاهان از محبت خود مرا بشنوان،زیرا که بر تو توکل دارم.راهی را که باید بروم به من بیاموز،زیرا که نزد تو جان خود را برمی‌افرازم.