33. اگر چون آدمیان عِصیان خود را پوشانده‌امو گناه خویش در سینه مخفی ساخته‌ام،
34. از آن رو که از جماعتِ بزرگ ترسان بوده‌ام،و اهانت طوایف مرا هراسان ساخته است،چندان که لب فرو بسته، از خانه بیرون نرفته‌ام -
35. «(کاش کسی بود که سخنم را می‌شنید!هان، امضای من حاضر است؛باشد که قادر مطلق مرا پاسخ گوید،و مدعی من ادعای خود را در کتابی بنگارد!
36. زیرا به‌یقین آن را بر دوش خود برمی‌داشتم،و چون تاج بر سر خود می‌بستم.