13. «و اما تو، اگر دل خویش آماده سازی،و دستانت را به سوی او دراز کنی،
14. و اگر گناه دستانت را از خود دور کنی،و نگذاری شرارت در خیمه‌های تو ساکن شود،
15. آنگاه به‌یقین روی خود را بی‌عیب بر خواهی افراشت،و پایدار شده، نخواهی ترسید.
16. مشقّت خویش را از یاد خواهی برد،و آن را چون آبِ رفته به یاد خواهی آورد.
17. زندگی برایت روشن‌تر از روشنایی نیمروز خواهد بود،و تاریکی برایت همچون بامدادان.