18. بگذارید شتابان بیایند،و برایمان ماتم بر پا کنند؛تا چشمانمان اشکها بریزد،و مژگانمان آبها جاری سازد.
19. زیرا صدای شیون از صَهیون به گوش می‌رسد که:”چگونه به ویرانی نشسته‌ایم!چه بسیار شرمسار گشته‌ایم!از آن رو که سرزمین خود را ترک گفتیم،از آن رو که مسکنهایمان را فرو ریختند.“»
20. حال ای زنان، به کلام خداوند گوش بسپارید،گوشهایتان کلام دهانش را بپذیرد؛به دخترانتان نوحه‌گری بیاموزید،هر یک به دیگری مرثیه‌ای.