2. زبان حکیمان معرفت را دل‌انگیز می‌سازد،اما از دهان احمقان حماقت روان می‌شود.
3. چشمان خداوند همه جا هست،بر بدان و نیکان دیدبانی می‌کند.
4. زبان شفابخش، درخت حیات است،اما زبان کج، روح را در هم می‌شکند.
5. نادان، تأدیب پدر خویش را خوار می‌شمارد،اما هر که پذیرای توبیخ باشد عاقل است.