7. او را به همان اندازه كه به جلال و تجمّل خویش فخر می‌کرد،غم و عذاب دهید.چون او در دل خود می‌گوید:'من مثل ملكه بر تخت خود نشسته‌ام!من دیگر بیوه نیستمو غم را هرگز نخواهم دید.'
8. به این جهت تمام بلایا یعنی مرگ و غم و قحطی در یک روز به او روی می‌آورندو او در آتش خواهد سوخت،زیرا خداوند، خدایی كه این چنین او را كیفر می‌دهد، قادر است.»
9. هرگاه پادشاهان زمین كه با او زنا کرده‌اند و از تجمّل زیاد او بهره‌مند شده‌اند، دود سوختن او را ببینند، به حال او گریه و زاری خواهند كرد.
10. آنها از ترس عذابی كه او متحمّل می‌شود، دور ایستاده خواهند گفت: «آه، آه، ای شهر بزرگ، ای بابل، شهر پرقدرت كه در یک ساعت به كیفر خود رسیدی!»
11. بازرگانان جهان نیز اشک خواهند ریخت و برای او سوگواری خواهند نمود؛ زیرا دیگر كسی كالاهای آنان را نمی‌‌‌خرد.
12. دیگر كسی كالاهای طلا و نقره، جواهرات و مروارید، لباسهای ارغوانی و قرمز، یا ابریشم و كتان ظریف، انواع چوبهای قیمتی و معطّر، انواع ظروف عاجی، چوبی، برنزی، آهنین و یا مرمری،
13. دارچین و ادویه، عطریّات و بُخور و كُندُر، شراب و روغن، آرد و گندم، گاو و گوسفند، اسب و ارّابه‌های جنگی و حتّی غلامان و نفوس انسانی آنها را نمی‌‌‌خرد.