5. خداوند می‌گوید:«کسی را که از من روی بگرداندو به انسان -به قدرت انسان فانی- توکّل کند،محکوم خواهم کرد.
6. چنین شخصی مثل بوته‌ای است که در کویردر بیابان بی‌آب و علف،یا در سرزمین شوره‌زار می‌روید،و خیر و برکتی نخواهد دید.
7. «امّا به کسی‌که به من توکّل کرده استبرکت خواهم داد.
8. او مثل درختی است که در کنار آبی روییدهو در زمین پر آب ریشه دوانده است.از هوای گرم هراسی ندارد،چون برگهایش همچنان سبز می‌مانند.از نباریدن باران نیز نگران نیست،و همچنان میوه خواهد آورد.
9. «کیست که بتواند دل انسان را درک کند؟چیزی فریبنده‌تر از آن نیست،و آن به‌حدّی بیمار است که علاجی برای آن وجود ندارد.