مزامیر 49:7-14 Old Persian Version (OPV)

7. هیچکس هرگز برای برادر خودفدیه نخواهد داد و کفاره او را به خدا نخواهد بخشید.

8. زیرا فدیه جان ایشان گران بهاست و ابد بدان نمی توان رسید

9. تا زنده بماند تا ابدالاباد وفساد را نبیند.

10. زیرا میبیند که حکیمان میمیرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک میگردند و دولت خود را برای دیگران ترک میکنند.

11. فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و مسکنهای ایشان دوربه دور؛ و نامهای خود را بر زمینهای خود مینهند.

12. لیکن انسان در حرمت باقی نمی ماند، بلکه مثل بهایم است که هلاک میشود.

13. این طریقه ایشان، جهالت ایشان است و اعقاب ایشان سخن ایشان را میپسندند، سلاه.

14. مثل گوسفندان درهاویه رانده میشوند و موت ایشان را شبانی میکند و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در هاویه پوسیده خواهد شد تا مسکنی برای آن نباشد.

مزامیر 49