1. چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ]
2. اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.
3. او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.
4. اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.
5. خداوند حافظ تو میباشد. خداوند بهدست راستت سایه تو است.
6. آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.