مزامیر 119:131-133 Old Persian Version (OPV)

131. دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم.

132. بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست میدارند.

133. قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.