20. و از سکوت کوچ کرده، در ایتام به کنار صحرااردو زدند.
21. و خداوند در روز، پیش روی قوم در ستون ابر میرفت تا راه را به ایشان دلالت کند، و شبانگاه در ستون آتش، تا ایشان را روشنایی بخشد، و روز و شب راه روند.
22. و ستون ابر را درروز و ستون آتش را در شب، از پیش روی قوم برنداشت.