1. لاویان کهنه و تمامی سبط لاوی راحصه و نصیبی با اسرائیل نباشد.
2. پس ایشان در میان برادران خود نصیب نخواهندداشت. خداوند نصیب ایشان است، چنانکه به ایشان گفته است.
3. و حق کاهنان از قوم، یعنی از آنانی که قربانی، خواه از گاو و خواه از گوسفندمی گذرانند، این است که دوش و دو بنا گوش وشکنبه را به کاهن بدهند.
4. و نوبر غله و شیره وروغن خود و اول چین پشم گوسفند خود را به اوبده،