6. به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.
7. و الانای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.
8. طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.
9. مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.
10. و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.
11. که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،