2. زبان حکیمان علم را زینت میبخشد، امادهان احمقان به حماقت تنطق مینماید.
3. چشمان خداوند در همه جاست، و بر بدان ونیکان مینگرد.
4. زبان ملایم، درخت حیاتاست و کجی آن، شکستگی روح است.
5. احمق تادیب پدر خود را خوار میشمارد، اما هرکه تنبیه را نگاه دارد زیرک میباشد.