9. Η φρόνηση στους ανθρώπους αξίζει περισσότερο από τ’ άσπρα μαλλιά· κι η άμεμπτη ζωή από τη μεγάλη ηλικία.
10. Κάποτε ένας άνθρωπος ήταν αρεστός στο Θεό και αγαπήθηκε απ’ αυτόν, κι επειδή ζούσε ανάμεσα στους αμαρτωλούς μετατέθηκε στην άλλη ζωή.
11. Αρπάχθηκε για να μην επιδράσει στη φρόνησή του η κακία, για να μην τον εξαπατήσει η δολιότητα.
12. Πράγματι, η δολιότητα της κακίας αμαυρώνει τα καλά, κι η παραζάλη της αμαρτωλής επιθυμίας διαφθείρει και το πιο αγνό μυαλό.