17. Κλάψε πικρά και θρήνησε θερμά και πένθησέ τον κατά πώς του πρέπει, μια μέρα ή και δύο, για ν’ αποφύγεις την κακογλωσσιά. Ύστερα για τη λύπη σου παρηγορήσου.
18. Η στενοχώρια της καρδιάς τρώει τη δύναμη του ανθρώπου κι η λύπη καταλήγει στο θάνατο.
19. Στη δυστυχία η λύπη είναι μεγάλη και η στενάχωρη ζωή καταπιέζει την καρδιά.
20. Στη λύπη μην εγκαταλείπεσαι· διώξ’ την και σκέψου και το δικό σου τέλος.
21. Μην το ξεχνάς πως ο νεκρός πίσω πια δε γυρίζει· ούτε κι εκείνον ωφελείς, και τον εαυτό σου βλάπτεις.
22. Να θυμάσαι τη μοίρα του, που θα ’ναι και δική σου· σήμερα ο ένας, αύριο ο άλλος.