24. Στον άνθρωπο το ψέμα είν’ ένα στίγμα ατιμωτικό, στων αμαθών το στόμα έρχεται και ξανάρχεται.
25. Ο κλέφτης είναι προτιμότερος από τον επαγγελματία ψεύτη, αλλά κι οι δυο βαδίζουν στην καταστροφή.
26. Άνθρωπος που το ψέμα συνηθίζει, θ’ ατιμαστεί· τον συνοδεύει αδιάκοπα η ντροπή του.
27. Αυτός που με σοφία μιλάει θα πάει μπροστά, κι ο άνθρωπος που ’χει φρόνηση, στους άρχοντες είν’ αρεστός.
28. Αυτός που καλλιεργεί τη γη θ’ αυξήσει τη σοδειά του, κι ο αρεστός στους άρχοντες, για τις αδικίες του κατανόηση θα βρει.
29. Οι φιλοξενίες και τα δώρα κλείνουν τα μάτια των σοφών, και σαν το φίμωτρο στο στόμα αποτρέπουν τους ελέγχους.